τετρανιτρανιλίνη

η, Ν

χημ. στερεό σώμα, κυκλική και αρωματική αζωτούχα οργανική ένωση, τετρανιτρωμένο παράγωγο τής ανιλίνης.

[ΕΤΥΜΟΛ. Νόθο αντιδάνειο σύνθ., πρβλ. αγγλ. tetranitroaniline < tetra- (< τετρ(α)-*) + nitr(o)aniline (πρβλ. νιτρανιλίνη)].